Κλειδές αναγνώρισης του ξύλου

Η αναγνώριση του ξύλου ουσιαστικά βασίζεται στη διάκριση των κυριοτέρων

µακροσκοπικών και µικροσκοπικών χαρακτηριστικών του ξύλου που µπορούν

να απεικονίζονται κυρίως στην εµφάνιση της εγκάρσιας επιφάνειας (τοµής) 

του ξύλου. Σε πολλές περιπτώσεις, τα χαρακτηριστικά της ακτινικής ή της

εφαπτοµενικής επιφάνειας (γνωστά και ως σχεδίαση ή ‘νερά’ του ξύλου) 

µπορούν να βοηθήσουν τη διαδικασία της αναγνώρισης. 

Η αναγνώριση του ξύλου βασίζεται στη διάκριση των µακροσκοπικών

χαρακτηριστικών του ξύλου και στην εµφάνιση της εγκάρσιας επιφάνειας

(σόκορου) του ξύλου. Τα χαρακτηριστικά που µπορούν να βοηθήσουν είναι: 

ƒ η ύπαρξη ή όχι ρητινοφόρων αγωγών (ρετσίνι) (βλ. είδη πεύκων), 

ƒ το χρώµα του εγκάρδιου καιτο χρώµα του σοµφού ξύλου, 

ƒ η ύπαρξη χαρακτηριστικής σχεδίασης ή «νερών» του, 

ƒ το χρώµα ή οι διαφορές µεταξύ πρώιµου και όψιµου ξύλου. 

Σε ορισµένες περιπτώσεις, τα χαρακτηριστικά της ακτινικής ή της

εφαπτοµενικής επιφάνειας («νερά» του ξύλου) µπορούν να βοηθήσουν πάρα

πολύ, π.χ. η δρυς έχει νερά χρυσαλίδας, η οξιά έχει νερά βροχής, το πλατάνι

έχει νερά δαντέλας, κ.ο.κ. 

Ακόµα, η αναγνώριση του ξύλου µπορεί να βασιστεί και στη διάκριση των

φυσικών χαρακτηριστικών του ξύλου, δηλαδή στα παρακάτω στοιχεία: 

ƒ το βάρος του ξύλου (λ.χ. απλή ανύψωση µετο χέρι), 

ƒ τη µυρωδιά του ξύλου (λ.χ. πεύκα Æ ρετσίνι, κέδροςÆ άρωµα), 

ƒ τη σκληρότητα του ξύλου (λ.χ. µαλακό Æ λεύκη, πολύ σκληρό Æ ελιά). 

Η σωστή αναγνώριση απαιτεί, ωστόσο, πολύ καλή γνώση του ξύλου, των

φυσικών χαρακτηριστικών του και προϋποθέτει εκτός από τις καλές αισθήσεις

του ερευνητή (όραση, αφή, οσµή) και σχετική εµπειρία και προϋπηρεσία. 

Στον Πίνακα που ακολουθεί δίνονται πληροφορίες και εικόνες για τα

σπουδαιότερα είδη από τη µαλακή, τη σκληρή και την τροπική ξυλεία που

χρησιµοποιούνται στη χώρα µας. Η αναγνώριση του ξύλου µπορεί να γίνει

µετά από τη µελέτη και καταγραφή των κυριότερων χαρακτηριστικών του, 

δηλαδή: 

ƒ της πυκνότητας του ξύλου (βάρος), 

ƒ των χαρακτηριστικών γνωρισµάτων του στο σόκορο (χρώµα

εγκάρδιου, χρώµα σοµφού, σκληρότητα, πρώιµο / όψιµο) και

ƒ της σχεδίασης ή των «νερών» του ξύλου. 

Η επιτυχηµένη αναγνώριση των µικροσκοπικών και µακροσκοπικών

χαρακτηριστικών του ξύλου απαιτεί, ωστόσο, την καλή γνώση της δοµής του

ξύλου, ενώ η διάκριση των φυσικών χαρακτηριστικών του ξύλου, εκτός από

τις καλές αισθήσεις του Ερευνητή, κυρίως της όρασης, της αφής και της οσµής

του, µπορεί να απαιτεί και τη σχετική εµπειρία (προϋπηρεσία).