Όταν το ξύλο εξετάζεται ως δομικό υλικό για την παραγωγή βιομηχανικών
προϊόντων ξύλου ή για την χρήση του σε κατασκευές, ορισμένα φυσικά αυξητικά
χαρακτηριστικά του δέντρου αποτελούν σημαντικά ελαττώματα τα οποία μπορούν
να υποβαθμίζουν την αρχιτεκτονική/αισθητική του αξία καθώς και τη μηχανική του
συμπεριφορά. Τα σημαντικότερα φυσικά ελαττώματα των ξύλινων δομικών
στοιχείων είναι οι ρόζοι και η εντεριώνη.
Ρόζοι ονομάζονται τα ενσωματωμένα τμήματα των κλαδιών του δέντρου στον
κορμό. Διακρίνονται σε :
συμφυείς (σύμφυτους) ή χλωρούς, ή ζωντανούς, ή υγιείς, οι οποίοι αποτελούν
τα ζωντανά κλαδιά που είναι ενσωματωμένα στον κορμό την στιγμή της
υλοτόμησης και
αποπίπτοντες ή νεκρούς οι οποίοι αποτελούν τα ξερά, νεκρά κλαδιά που
περικλείονται μέσα στον κορμό την στιγμή της υλοτόμησης και ουσιαστικά
αποτελούν ξένα σώματα με μικρή πλέον σύνδεση με το υπόλοιπο τμήμα του
κορμού.
Η ύπαρξή τους οδηγεί σε αποκλίσεις από την ευθυΐνια και σε ζώνες με θλιψιγενές
και εφελκυσμογενές ξύλο. Η παρουσία των ρόζων και ιδιαίτερα των νεκρών ρόζων
αποτελεί τον βασικότερο παράγοντα ελάττωσης των μηχανικών αντοχών του ξύλου.
Επίσης η διάμετρος των ρόζων και η διάταξη τους (π.χ. μεγάλη συγκέντρωση σε μια
μικρή περιοχή) μπορεί να έχει μεγαλύτερη επιρροή από τον αριθμό τους. Έχουν
δυσμενέστερη επιρροή όταν βρίσκονται στην εφελκυόμενη περιοχή του στοιχείου.
Αντίθετα η παρουσία σύμφυτων ρόζων αυξάνει την αντοχή σε εγκάρσια θλίψη.
Εντεριώνη καλείται η μαλακή, σπογγώδης και ελαφρά ουσία που συναντάται στο
κέντρο του στελέχους πολλών φυτών. Συνήθως συνίσταται από κυτταρώδη ιστό
μόνο. Η εντεριώνη δημιουργεί προβλήματα όταν είναι ενσωματωμένη στη διατομή
δομικών μελών, λόγω διαφορετικής δομής από το υπόλοιπο ξύλο. Συνοδεύεται
συνήθως από ρόζους και ραγάδες και ανάλογα με το μέγεθός της μπορεί να
συνεπάγεται μείωση της μηχανικής αντοχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου